Ne hediye alsam?

Artık son zamanlarda özel günler atlanmıyor, bir yılbaşıdır, doğum günüdür, anneler babalar evlatlar günüdür, bugünler iyiden iyiye bayram havasında geçiyor. Bayramlar da var daha. İşin aslı, sadece kuru kuruya kutlamak yetmiyor, illa ki bir hediye almak icabediyor. Hangi birine yetişelim.. Kendimize almaya kıyamadığımızı gidiyoruz eşimize arkadaşımıza alıyoruz, hem de cebimizden çıkacak parayla öyle iyice helalleşmeden, vedalaşmadan. Helali hoş olsun canım.

Armağan alacağımız kişi içsel olarak ne kadar uzağımızdaysa almak istediğimiz armağanın pahası artıyor. Sevmediğimiz bir kişiyse örneğin, veyahut az sevdiğimiz biriyse.. Normalde görüşmesek de olur dediğimiz ama zorunlu olarak bir arada olduğumuz biriyse.. Olanağı bizden daha üstün olan, parasal olarak yanına ulaşamayacağımız biriyse.. Örneğin bu ve benzer duygularla, aslında hediye almaya gönlümüz olmayan birileri ise hediye alacağımız kişiler.. Veyahut yeniden bu benzer duygularla, içimizdeki bu duyguları püskürtmek hem de nefretimizi kusmak için, onlara layık olmadıkları armağanları yüzlerine çarpmak istediysek.. o başka. Kendimize almayı en çok istediğimiz, yıllardır bir türlü denkleştirip alamadığımız ne varsa git onu al ve hadi, hediye et, tatmin ol.

Yok, hediye alacağın kişi öyle biri değil.. Candır o can.. Sen onu bilirsin, o seni bilir. Hiç gözünde senden değerli bir şey yok. Armağan almana gerek yok. Hem de almazsan daha çok sevinir. Tamam.. Bak o zaman hediye çookk. Sağda solda gördüğün bir nebattan kopar bir çiçek, çiçeğe bir ip bağla, ipe not iliştir. Çiçeksiz de olur. Al bir kağıt, büklüm büklüm kes," iyi ki varsın" yaz mermi kalemle, bir iki yerine de kalp çiz, koy adım atacağını bildiğin yere, görsün, okusun, sevinsin.

Sevdiği bir yemeği yapacak paran mı yok, al bir simit, "bugünkü kahvaltın benden" de. Öp yanağından, "mis gibi kokuyorsu"n de. Bildiğin sıcak bir hikayeyi anlat, "işte o sensi"n de. Oldu mu sana hediye. Hadi bakalım yatağa, için rahat. Mışıl mışıl uyursun artık.